بررسی و مقایسه استانداردهای کیفی آب شرب ایران و استانداردهای معتبر جهانی

نوع مقاله : مقالات علمی

نویسندگان

1 پژوهشگر پسا دکتری دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

2 استاد و عضو هیئت علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

چکیده

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، آب آشامیدنی سالم در طی مصرف نبایستی خطری را متوجه سلامت مصرف کنندگان کند. هدف تحقیق حاضر بررسی راهنماهای موجود در زمینه استانداردهای کیفی آب آشامیدنی به منظور ارتقاء استانداردهای کشوری، می باشد. برای نیل به این هدف ضمن بررسی استانداردهای فعلی کشور در زمینه کیفیت آب آشامیدنی یعنی استاندارد 1053 و استاندارد 1011 موسسه استاندارد، چند استاندارد معتبر بین المللی شامل استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) و اتحادیه اروپا مورد مطالعه قرار گرفتند. استانداردهای موجود در کشور با این استانداردهای بین المللی مقایسه شده و مغایرت ها در قالب جداول اراِئه شده اند. ضمن این مقایسه مشخص شد که استانداردهای حال حاضر کشور فاقد مواردی مانند نوع نشان گرهای کیفی موجود در آب به تفکیک منابع آب و همچنین پیشنهاداتی برای پایش درون شبکه می باشند. پیشنهاد می شود استاندارد تدوین شده در کشور در قالب دو مجموعه استانداردهای اولیه الزام آور شامل آلاینده های تهدید کننده سلامت عمومی و همچنین استانداردهای ثانویه بر عهده شرکت های آب منطقه ای تدوین شوند.

کلیدواژه‌ها


 
کمیته ملی استاندارد غذا و کشاورزی، (1386)، میکروبیولوژی آب آشامیدنی (ICS:13.60.20)، استاندارد 1011، چاپ ششم، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تهران، ایران.
کمیته ملی استاندارد غذا و کشاورزی، (1388)، مشخصات فیزیکی و شیمیایی آب آشامیدنی (ICS:13.60.20)، استاندارد 1053، چاپ پنجم، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تهران، ایران.
کمیته ملی استاندارد غذا و کشاورزی، (1390)، مشخصات فیزیکی و شیمیایی آب آشامیدنی (ICS:13.60.20)، استاندارد 1053-الف، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تهران، ایران.
Barrell, R., Hunter, P.R., and Nichols, G., (2000), “Microbiological standards for water and their relationship to health risk”, Communicable Disease and Public Health, 3(1), 8-13
Council Directive 98/83/EC, (2015), Quality of water intended for human consumption, The Council of the European Union, No. L 0083, EU.
EPA, (2012), 2012 Edition of the drinking water standards and health advisors, United States Environmental Protection Agency, EPA 822-S-12-001, USA.
Focazio, M., Kolpin, D.K., Barnes, K., Furlong, E., Meyer, M., Zaugg, A., Barber, L., and Thurman, M., (2008), “A national reconnaissance for pharmaceuticals and other organic wastewater contaminants in the United States-II) Untreated drinking water sources”, Science of the Total Environment, STOTEN- 10484.
Hassinger, E., and Watson, J., (1998), “Drinking water standards”, Arizona Water Series, 5, AZ1009.
Shahriari, A., Neek Aeen, M., Hasan Zadeh, A., (2015), “Evaluation of clostridium perfringens in determination of waetr feacal pollution in comparison to indicator bacteria”, Journal of Health Research in Society, 35(1), 1-4.
Shatat, M., Rifaf, S., (2012), “Water desalination technologies utilizing conventional and renewable energy sources”, International Journal of Low-Carbon Technologies, 9(1), 1-19.
WHO, (2011), Guidelines for drinking-water quality, 4th Edition, World Health Organization, ISBN 978 92 4 154815, Malta, http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/es304955g.