بررسی فرآیند تلفیقی اکسیداسیون فنتون و جذب در حذف فنل از آب

نوع مقاله : مقالات علمی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست-آب و فاضلاب،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد تهران غرب

2 استاد دانشکده مهندسی بهداشت محیط،دانشگاه علوم پزشکی ایران

3 کارشناس ارشد مهندسی عمران محیط زیست-،دانشگاه محیط زیست کرج

چکیده

فنل یکی از هیدروکربن‌های آروماتیک با‍ سمیت بالا و اثرات سوء بر سلامتی موجودات زنده است که در پساب صنایعی مانند ساخت مواد شیمیایی، پالایشگاه‌های نفت، پتروشیمی‌و ... وجود دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی فرآیند تلفیقی اکسیداسیون فنتون و جذب در حذف فنل از آب می‌باشد. این تحقیق یک مطالعه تجربی بوده که در مقیاس آزمایشگاهی و از طریق آزمایش جذب و اکسیداسیون فنتون انجام شده است. در این تحقیق با تغییر متغیرهایی همچون: غلظت Fe2+ ،H2O2، pH، جاذب کربن فعال و زمان، تاثیر آن‏ها بر میزان حذف آلاینده فنل از آب سنجیده و در نهایت شرایط بهینه حذف فنل از طریق آزمایش تلفیقی جذب و اکسیداسیون فنتون معرفی می‏شود. براساس یافته‌های این پژوهش،فنل با غلظت اولیه 50،150 و250 میلی‌گرم بر لیتر در مواجهه با آزمایش تلفیقی جذب و فنتون در شرایط 3=pH، mg/L10=Fe2+، mg/L150= H2O2، g/L 5/2=کربن فعال و min 15= زمان، به‏ترتیب به‏میزان 95، 94 و 96 درصد حذف شد. در نتیجه‌ فرآیند تلفیقی جذب و اکسیداسیون فنتون می‌تواند به‏عنوان یک راهکار مناسب برای کاهش آلاینده فنل از آب مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها


بذرافشان، ا.، حیدری نژاد، ف.، و کرد مصطفی پور، ف.، (1392)، "حذف فنل از محلول‌های آبی با استفاده از خاکستر پوسته پسته به‏عنوان یک جاذب ارزان قیمت"، مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، 20(2)، 141-153.
 
جمشیدی، ن.، ترابیان،ع. عظیمی،ع. نبی بیدهندی،غ. جعفرزاده،م.، (1388)، "اکسیداسیون فوتوشیمیایی پیشرفته برای حذف فنل از محیط‌های آبی"، مجله آب و فاضلاب، 4، 24-29.
دفتر حقوقی و امور مجلس، (1379)، "مجموعه قوانین و مقررات حفاظت محیط‏زیست"، انتشارات سازمان محیط زیست، جلد اول، فصل اول، بخش پنجم، تهران، ایران.
رخش خورشید، ع.، اکبری، ح.، بذرافشان، ا.، و حسین‏بر، م.، (1391)، "بررسی میزان حذف فنل با استفاده از خاکستر هسته خرما در محیط آبی"، مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، 20(2)، 33-38.
شیخ محمدی، ا.، منشوری، م.، یزدانبخش، ا.، و سردار، م.، (1392)، "بررسی کارایی فرآیند شبه فنتون در حذف 4- کلرو فنل از محیط‌های آبی"، مجله طلوع بهداشت، 12(1)، 67-77.
ملکوتیان، م.، و اسدی، م.،  (1390)، "کارایی فرآیند اکسیداسیون فنتون در حذف فنل از محلول‌های آبی"، مجله آب و فاضلاب، 22(3)، 46-52.
Abdelkreem, M., (2013), “Adsorption of Phenol from industrial wastewater using olive mill waste”, Higher Technological Institute, 10th of Ramadan City, Egypt.
Adriana, S., Ricardo, G., Manuel, I., Maldonado, R., Joan, M., and Peralta, H., (2014), “Optimization of the operating parameters using RSM for the Fenton oxidation process and adsorption on vegetal carbon of MO solutions”, Journal of Industrial and Engineering Chemistry, 20,848-857.
Hadjltaief, H.B., Da Costa, P., Beaunier, P., Gálvez, M.E., and Ben Zina, M., (2014), “Fe-clay-plate as a heterogeneous catalyst in photo-Fenton oxidation of phenol as probe molecule for water treatment”, Journal of Applied Clay Science, 91-92, 46-54.
Ferrarese, E., Andreottola, G., and Opera, I.A., (2007), “Remediation of PAH-contaminated sediments by chemical oxidation”, Hazardous Materials, 152, 128-139.
Habib, I., (2013), “Removal of Phenol from industrial wastewater using sawdust”, International Journal of Engineering and Science, 3, 25-31.
Maekawa, J., Mae, K., and Nakagawa, H., (2014), “Fenton–Cu 2 + system for Phenol mineralization”, Journal of Environmental Chemical Engineering, 2, 1275-1280.
Standard Methods, (1999),  Standard methods for the examination of water and wastewater, 20th Edition, American Public Health Association (APHA), the American Water Works Association (AWWA) and the Water Environment Federation (WEF).
Wang, L., Yao, Y., Zhang, Z., Sun, L., Lu, W., Chen, W., and Chen, H., (2014), “Activated carbon fibers as an excellent partner of Fenton catalyst for dyes decolonization by combination of adsorption and oxidation”, Chemical Engineering Journal, 251, 348-354.
Wen, S., Kuo, L., and Wu, N., (2009), “Fenton degradation of 4-chlorophenol contaminated water promoted by solar irradiation”, Solar Energy, 84, 59-65.
World Health Organization (WHO), (2003), “International standards for drinking water”, Geneva.