انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
راهبردها و سیاستهای توسعه فناوریهای تصفیه فاضلاب در ایران
4
14
FA
سید محمد هادی
مشکاتی
0000-0002-2049-9676
پژوهشکده مهندسی هیدرولیک و محیطهای آبی، موسسه تحقیقات آب، تهران، ایران
h_meshkati@yahoo.com
نازنین
هم نبرد
مرکز تحقیقات آب و فاضلاب، موسسه تحقیقات آب، تهران، ایران
nazanin.hamnabard@yahoo.com
علیرضا
ولیپور
0000-0000-0000-0000
مرکز تحقیقات آب و فاضلاب، موسسه تحقیقات آب، تهران، ایران
alirezavalipour.envi@gmail.com
عباس
اکبرزاده
0000-0001-8942-6881
مرکز تحقیقات آب و فاضلاب، موسسه تحقیقات آب، تهران، ایران
abbasakbarzadeh@yahoo.com
10.22112/jwwse.2021.273237.1260
طراحی و ترویج روشهای نوین و برخوردار از راهکارهای علمی و فناورانه، بهروز و بومی شده میتواند در مدیریت کارآمد صنعت تصفیه فاضلاب و نیز دستیابی به توسعه پایدار مؤثر واقع شود. در این راستا قوانین و سیاستهای کنونی، بعضاً کارایی لازم را نداشته و یا منتهی به نتایج مطلوب نشده است. از اینرو تهیه یک سند راهبردی بالادستی، بهویژه در حوزه تخصصی توسعه فناوریهای تصفیه فاضلاب، با درنظر گرفتن کلیه فرصتها و چالشهای موجود میتواند خلأها را شناسایی نموده و برای مرتفع نمودن آنها، ترتیبی اتخاذ نماید تا اقدامات لازمالاجرا به دستگاههای ذیربط ارجاع شود. در این تحقیق ضمن آیندهپژوهی در خصوص توسعه فناوریهای تصفیه فاضلاب به چشماندازپردازی و تعیین شاخصهای کمی تا 20 سال آینده با استفاده از نظرات 58 نفر از مدیران بخش آب و فاضلاب کشور، خبرگان صنعت و اساتید دانشگاه ذیل جلسات کمیته فنی و راهبری پرداخته شد. مبنای تدوین اقدامات و سیاستهای موردنیاز در این پژوهش، نظام نوآوری فنآورانه مبتنی بر مولفههایی برای توسعه، انتشار و بهرهبرداری از فنآوری بوده است. در این تحقیق ضمن احصای چالشهای توسعه فناوری فاضلاب در کشور به تبیین سیاستهای مربوطه پرداخته شده است.
توسعه فناوری,تصفیه فاضلاب,سند راهبردی
https://www.jwwse.ir/article_140263.html
https://www.jwwse.ir/article_140263_cee733a16f6dbf8bef12e78a1209a048.pdf
انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
بررسی کارآیی کمک منعقدکننده طبیعی کتیرا به همراه پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت و باکتریهای کلیفرم ازآب رودخانه کارون
15
22
FA
امید
استرش
شرکت آب و فاضلاب ایلام
omid.esteresh@yahoo.com
عبدالکاظم
نیسی
استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
neisi_a@yahoo.com
افشین
تکدستان
0000-0002-0419-1698
اهواز- دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز-دانشکده بهداشت- گروه مهندسی بهداشت محیط
afshin_ir@yahoo.com
مهسا
ولی پور
دانشکده شیمی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
mahsa.valipour2020@gmail.com
10.22112/jwwse.2021.270193.1259
فرآیندهای متداول تصفیه آب شامل آشغالگیری، انعقاد، لختهسازی، تهنشینی، صافسازی و گندزدایی است. بسیاری از منعقدکنندهها بهطور گستردهای در فرآیندهای تصفیه آب متداول استفاده میشوند. این مواد را میتوان به منعقدکنندههای غیرآلی و آلی طبقهبندی کرد. در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در مورد منعقدکنندههای طبیعی انجام شده است. در این مطالعه کتیرا بهعنوان کمک منعقدکننده طبیعی بههمراه پلی آلومینیم کلراید (PAC) برای حذف کدورت و باکتریهای کلیفرم از آب رودخانه کارون مورد ارزیابی قرارگرفت. کتیرا صمغی است که از گون استخراج میشود. طبق نتایج این مطالعه، افزودن کتیرا بهعنوان کمک منعقدکننده روند عملکرد را بهبود بخشید و مشاهدات نشان داد که استفاده از کتیرا بههمراه PAC موجب تشکیل ذرات بزرگتر و افزایش نرخ تهنشینی میشود. در مجموع این مطالعه نشان داد که دوز 06/0 میلیگرم در لیتر کتیرا بهعنوان کمک منعقدکننده بههمراه 15 میلیگرم در لیتر ماده منعقدکننده PAC در کدورت بالا (NTU 480-500) بهترین عملکرد را در کاهش کدورت و کلیفرم کل دارد.
انعقاد و لخته سازی,پلی آلومینیوم کلراید,کتیرا,کدورت,کلیفرم,رودخانه کارون
https://www.jwwse.ir/article_146862.html
https://www.jwwse.ir/article_146862_820d260f6d4a7a390f65b41429f76a8e.pdf
انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
کارایی حذف کدورت و برخی از فلزات سنگین آب توسط منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در حضور کمک منعقدکننده های بنتونیت و پلی الکترولیت (مطالعه موردی: تصفیه خانه آب باباشیخعلی اصفهان)
23
31
FA
فهیمه
مهرانفر
0000-0003-0347-8504
کارشناس کنترل کیفیت
fmehr_63@yahoo.com
10.22112/jwwse.2021.273858.1261
یکی از مراحل مهم در فرآیند حذف کدورت آب، استفاده از مواد منعقدکننده است. یکی از موادی که کاربرد مهمی دارد، پلیآلومینیومکلراید (PAC) است که بهمنظور تهنشینی ذرات کلوییدی از آن استفاده میشود. استفاده از این ترکیب در فرآیند انعقاد بهدلیل داشتن آلومینیوم، باعث باقیماندن مقداری آلومینیوم در آب میشود. برای کاهش اثرات استفاده بیش از حد مجاز از پلیآلومینیومکلراید میتوان از کمک منعقدکنندههای طبیعی و مصنوعی کمک گرفت. در این مطالعه، اثر کمک منعقدکنندههای بنتونیت و پلیالکترولیت در حذف کدورت تصفیهخانه آب باباشیخعلی مورد تحقیق قرار گرفته است. نتایج نشان داد که pH بهینه برای حذف کدورت 8 و مقدار غلظت بهینه PAC در pH بهینه برابر mg/L 10 بهدست آمد و در حضور بنتونیت و پلیالکترولیت، غلظت بهینه PAC به mg/L 4 کاهش یافته و راندمان حذف کدورت به 92% افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که از ترکیب PAC و پلیالکترولیت در کنار هم میتوان برای کاهش غلظت فلزات سنگین آب ورودی استفاده کرد. بنابراین، مواد کمک منعقدکننده بنتونیت و پلیالکترولیت میتوانند بهعنوان گزینه مناسبی در کنار پلیآلومینیومکلراید برای حذف کدورت آب تصفیهخانه مورد استفاده قرار بگیرند.
تصفیهخانه آب باباشیخعلی,پلیآلومینیومکلراید,بنتونیت,پلیالکترولیت,کدورت
https://www.jwwse.ir/article_146864.html
https://www.jwwse.ir/article_146864_ba296d115a9b589753bc5d8254851ac2.pdf
انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
بهینهسازی فشار-انرژی در شبکه توزیع آب (مطالعه موردی: شهر بهارستان اصفهان)
32
44
FA
حسین
نصراللهی
شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان/ کارشناس گروه کاهش آب بدون درآمد
h.nasrolahi@gmail.com
رضا
صفایی بروجنی
0000-0002-8500-5753
شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان / کارشناس گروه کاهش آب بدون درآمد
rsafaei@ut.ac.ir
سید محمد حسین
صالح
شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان/ مدیر دفتر بهره برداری و توسعه آب و کاهش آب بدون درآمد
mh.saleh.5576@gmail.com
10.22112/jwwse.2021.277877.1264
کنترل فشار در شبکههای توزیع آب میتواند منجر به کاهش نشتی و هدررفت آب شود. ازاینرو، مدیریت فشار یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش هزینههای مربوط به بهرهبرداری و نگهداری شبکههای توزیع آب و بهخصوص در شبکههای فرسوده تلقی میشود. بنابراین فشار آب تأمین شده برای مصرفکنندگان باید تا حد ممکن پایین باشد. رویکرد کاهش فشار در شبکه توزیع توسط شرکتهای آب و فاضلاب، منجر به افزایش نیاز به سیستمهای تقویتکننده فشار آب خانگی (استفاده از پمپ و مخزن) شده که این امر افزایش مصرف انرژی را با خود بههمراه دارد. این تناقض در منافع شرکتهای آب و فاضلاب و مصرفکنندگان انرژی، چشمانداز رابطه آب و انرژی را برجسته میکند. هدف این تحقیق یافتن راهحلی برای بهینهسازی فشار در شبکههای توزیع آب از طریق استفاده از سیستمهای تقویتکننده فشار آب خانگی برای بهحداقل رساندن همزمان هزینه کل رفع نشتی، تعمیرات ترکیدگی لولهها و مصرف انرژی است. در این تحقیق از نرمافزار EPANET برای تحلیل هیدرولیکی شبکه و همچنین استفاده از تحلیل مبتنی بر فشار برای مدلسازی هرچه نزدیکتر به شرایط واقعی بهرهبرداری استفاده میشود. روش تحقیق بهصورت پایلوت برای شهر بهارستان اصفهان پیادهسازی شده، و نتایج نشان میدهد فشار بهینه در حدود ۴۸ متر ستون آب بوده و در فشار ۴۱ متر هزینههای بخش آب و انرژی با هم برابر میشود.
شبکه توزیع آب,بهینهسازی,تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار,پیوند آب و انرژی,مدیریت فشار
https://www.jwwse.ir/article_146865.html
https://www.jwwse.ir/article_146865_c02f0a36d2640c3f4dcd4c8371176939.pdf
انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
ارزیابی نشست زمین ناشی از افت سطح ایستابی در دشت کاشان
45
57
FA
محمد
فتحی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی معدن، گروه مهندسی معدن، دانشکده مهندسی، دانشگاه کاشان
mohammad.fathi1372@yahoo.com
مجید
نوریان بیدگلی
گروه مهندسی معدن، دانشکده مهندسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
noriyan@kashanu.ac.ir
10.22112/jwwse.2021.278644.1268
نشست زمین بهعنوان یکی از پرمخاطرهترین پدیدههای زیست محیطی میتواند به دلایل متعددی از جمله خالی شدن سفره آب و افت سطح آبهای زیرزمینی رخ دهد. نشست با جابجاییهای قائم زمین شروع شده و اغلب باعث ایجاد گودی، گودال یا شکافهای عمیق در سطح زمین میشود. وقوع این پدیده در اکثر موارد باعث ایجاد خساراتی میشود که عمدتاً برگشتناپذیر و پرهزینهاند. لذا بسیار مهم است که به منظور توسعه پایدار منطقه، قبل از وقوع نشست آن را بتوان بهنحوی دقیق پیشبینی و کنترل نمود. در چند دهه اخیر، خشکسالی و برداشت بیش از حد منابع آب زیرزمینی و در نتیجه افت سطح ایستابی، بهویژه در مناطق خشک و کم باران، علت اصلی این پدیده در اغلب دشتهای ایران بوده است. هدف از انجام این تحقیق محاسبه میزان نشست زمین ناشی از افت سطح ایستابی در دشت کاشان بوده است. بدین منظور با جمعآوری اطلاعات مورد نیاز، مدلسازی آب زیرزمینی به کمک نرمافزار GMS انجام شده و در نهایت میزان نشست طی 15 سال اخیر تعیین شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که نشست در منطقه مورد مطالعه، هم از نظر مقدار (از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر) و هم از نظر وسعت روند افزایشی دارد. حداکثر میزان نشست برابر با 95/5 سانتیمتر بهدستآمدهاست. لذا بسیار ضروری است با مدیریت صحیح و نظارت بیشتر در خصوص برداشت آبهای زیرزمینی منطقه، مطالعات علمی و اقدامات سریع به منظور تامین آب شرب و کشاورزی مورد نیاز از سایر روشهای نظیر انتقال آب از دیگر مناطق انجام گیرد.
مدلسازی آب زیرزمینی,افت سطح ایستابی,نشست سطح زمین,نرمافزار GMS,دشت کاشان
https://www.jwwse.ir/article_146866.html
https://www.jwwse.ir/article_146866_8ef0893d86f738cea2c8e27dd01e274e.pdf
انجمن آب و فاضلاب ایران
علوم و مهندسی آب و فاضلاب
2588-3941
2588-395X
6
4
2021
12
22
اولویت بندی نقاط حادثه خیز شبکه اصلی جمع آوری سیلاب حوضه آبریز شهر تهران برای انجام فعالیت های بهسازی
58
70
FA
محمد
شاهسوندی
دانشجوی دکتری، گروه منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
moh.shahsavandi@gmail.com
جعفر
یزدی
0000-0002-0867-9658
استادیار، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
j_yazdi@sbu.ac.ir
حسین
زنگویی
رئیس گروه طرح‎های مهندسی رودخانه، شرکت آب منطقه‎ای استان تهران، ایران
h_zangoii@yahoo.com
معین
آصفی
کارشناس دفتر مهندسی رودخانهها و سواحل، شرکت آب منطقه‎ای استان تهران، ایران
moein.assefi@gmail.com
10.22112/jwwse.2021.286010.1275
شبکههای جمعآوری آبهای سطحی یکی از زیرساختهای حیاتی هستند که وظیفه انتقال ایمن رواناب را برعهده دارند. در دهههای اخیر، افزایش حجم رواناب یا سیلاب موجب شده تا در برخی از قسمتهای شبکه ظرفیت کافی برای عبور جریان وجود نداشته باشد. وجود کاربری اراضی و تراکم جمعیتی در اطراف این مناطق ریسک بالایی را برای انسانها بههمراه دارد. با توجه به اینکه در مطالعات پیشین شاخصهای آسیبپذیری در بررسی نقاط حادثهخیز شبکه درنظر گرفته نشده است، در این پژوهش شاخصهای خطر و شاخصهای آسیبپذیری توأمان با یکدیگر در محاسبه شاخص ریسک استفاده شده و اولویتبندی گلوگاهها بر اساس آن انجام شده است. به این ترتیب با استفاده از مدلسازی هیدرولیکی شبکه، روش تحلیل سلسلهمراتبی<sup>1</sup> و تعریف پنج شاخص: تمرکز جمعیتی در اطراف گلوگاه، تراکم و تنوع کاربریها در حاشیه گلوگاه، متوسط درصد پرشدگی کانال/ رودخانه در محل گلوگاه، درجه کانال سیلابرو یا رودخانه و سرعت در کانال/ رودخانه، وزنهای شاخصها بهدست آمده و با استفاده از روش مجموع ساده وزنی<sup>2</sup>، گلوگاههای موجود در شبکه جمعآوری آبهای سطحی شهر تهران برای انجام عملیات بهسازی، اولویتبندی شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که عمده گلوگاههای بحرانی در زیرحوضه شرق تهران و در کانالهای ابوذر، مقصودبیک و باختر قرار دارند.
شبکه های جمع آوری آبهای سطحی,گلوگاههای شبکه,شاخص ریسک,تحلیل سلسله مراتبی
https://www.jwwse.ir/article_146867.html
https://www.jwwse.ir/article_146867_6f5d24360900d894ffd417a2aa92e8f4.pdf