پیشگفتار
پیشگفتار
مصرف رو به افزون داروها و پیامدهای ناشناخته و شناخته شده داروها در محیط، همچون تغلیظ در زنجیره غذایی، اختلال در غدد درونریز، مقاوت دارویی و اثرگذاری بر باروری حیوانات، نگرانی از راهیابی این ترکیبات پیچیده به منابع آب را قوت بخشیده است. 5 تا 90 درصد از داروهای مصرف شده، پس از زایل شدن سمیت آنها در کبد، بهصورت گلوکورونید، از طریق ادرار و مدفوع دفع میشوند. در مقیاس جهانی داروهای کنترل کننده کلسترول خون، داروهای قلب و عروق و داروهای ضد افسردگی، پرمصرفترین داروها بهشمار میروند که در منابع آب و حتی در آب آشامیدنی شناسایی شدهاند. سازمان جهانی بهداشت حضور 15 تا 25 باقیمانده داروی پرمصرف را در آب آشامیدنی در مقادیر نانو و میکروگرم بر لیتر تایید کرده است. در ایران، قرصهای استامینوفن کدئین، سرما خوردگی و آموکسیسیلین، مقامهای اول تا سوم پرمصرفترین داروها هستند و پس از آنها، قرص دیفنوکسیلات و آمپول دگزامتازون، مشترکا در جایگاه چهارم قرار دارند. برای مقابله با پیامدهای ناخواسته و نگرانیهای منبعث از حضور داروها در آب، اجرای برنامههای آموزشی با هدف کاهش مصرف و استفاده صحیح از داروها و مواد آرایشی و بهداشتی، تدوین مقررات و رویههای کاری برای دفع مناسب داروهای مصرف نشده و نیممصرف شده، اعمال نظارت کافی و سیاستهای تنبیهی و تشویقی، توصیه و بر آن تاکید شده است. بازطراحی صافیها و استفاده از عاملهای اکسیدان کلر و ازن، فرآیندهای غشایی نظیر اسمز معکوس، نانوفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و میکروفیلتراسیون همراه با تابش همزمان اشعه فرابنفش با حداقل دوز 400 میلیژول بر سانتیمترمربع و تزریق حداقل 3 میلیگرم بر لیتر پراکسید هیدروژن برای زدایش باقی مانده هورمونها، داروها، آنتیبیوتیکها از آب تجربه شده است.
هدف این مطالعه کاهش پارانیتروفنل از پساب با استفاده از فرایند بیولوژیکی هوازی تصفیه فاضلاب بهروش SBR و اثر غلظت پارانیتروفنل موجود در فاضلاب بر میزان کاهش لجن تولیدی و قابلیت تهنشینی لجن است. در این تحقیق از 2 راکتور SBR به حجم 20 لیتر که توسط سیستم برخط کنترل میشود استفاده شد. پس از ایجاد شرایط پایدار در راکتورها در خلال 12 ماه تحقیق، نمونهبرداری و آزمون پارامترهایی از قبیل COD، MLSS، MLVSS، PH، DO، SV1، SOUR، پارانیتروفنل (PNP) و در نهایت میزان کاهش تولید جامدات بیولوژیکی انجام شد. نتایج نشان داد که در میزان PNP تزریقی بیش از 100 میلیگرم درلیتر به راکتور میزانCOD از 772 به 193 میلیگرم در لیتر رسید و راندمان حذفCOD به 75 درصد و غلظتPNP به 7/36 میلیگرم بر لیتر کاهش یافت. میزان جامدات بیولوژیکی قابل تهنشینی در حدود 5/49 درصد نسبت به راکتور شاهد کاهش یافت. از طرفی در این دوز تزریقی PNP میزان SOUR به mgO2/h.gVSS 31 و میزانSVI به کمتر از ml/g 48 رسید. در دوز 150 میلیگرم در لیتر PNP به راکتور هیچ لجن بیولوژیکی تولید نشد، اما میزان COD و PNP در پساب خروجی افزایش یافت. وجود ترکیبات آلی سمی و مقاوم نظیر پارانیتروفنل در فاضلاب در غلظتهای بالا، اگرچه باعث کاهش راندمان حذف مواد آلی شده، اما منجر به کاهش جامدات بیولوژیکی نیز میشود و در نتیجه میزان لجن دفعی کاهش مییابد.
باتوجه به محدود بودن منابع آب و رشد بیرویه جمعیت، استفاده از فاضلاب در کشاورزی و فضای سبز امری اجتنابناپذیر است. در این راستا تحقیقی بهمنظور بررسی تاثیر آبیاری با فاضلاب تصفیهشده و تصفیهنشده شهر یزد بر عملکرد گونه رزماری1، از گونههای موجود در فضای سبز شهری انجام شد. این بررسی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با پنج تیمار (آب شرب، فاضلاب تصفیهشده، فاضلاب تصفیهنشده، فاضلاب تصفیهشده + آب شرب با نسبت 1:1 و فاضلاب تصفیهنشده + آب شرب با نسبت 1:1) و 5 تکرار اجرا شد. نتایج بررسی خصوصیات شیمیایی تیمارهای مورد استفاده برای آبیاری نشان داد که pH (2/7) و EC(27/1 دسیزیمنس بر متر) و غلظت عناصر سنگین سرب (5/0 میلیگرم بر لیتر) و روی (24/0 میلیگرم بر لیتر) در محدوده مجاز، طبق استاندارد فائو بوده ولی کادمیوم در هردو تیمار (02/0 و 04/0 میلیگرم بر لیتر) بالاتر از حد مجاز استاندارد فائو (01/0) بود. نتایج بررسی صفات مرفولوژیکی گیاه رزماری نشان داد که بین غلظتهای مختلف فاضلاب ازنظر میزان رشد گیاه و وزن خشک ریشه اختلاف معنیداری وجود ندارد (05/0<p). اثر آبیاری با فاضلاب بر وزن خشک اندام هوایی و قطر گیاه از نظر آماری معنیدار بود (05/0>p). بیشترین وزن خشک اندام هوایی و قطر مربوط به تیمار آبیاری با فاضلاب تصفیهنشده بود. نتایج بررسی صفات فیزیولوژیکی گیاه شامل میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، قند و پرولین نشان داد که از نظر آماری بین تیمارهای مختلف اختلاف معنیدار وجود دارد (05/0>p). بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل مربوط به فاضلاب تصفیهشده و بیشترین میزان قند و پرولین مربوط به فاضلاب تصفیهنشده بود.
تاریخ آبرسانی در استان کویری یزد، حاکی از سختیهای فراوانی است که مردمان این استان در طول تاریخ برای تأمین آب تجربه کردهاند. پیشینیان استان یزد با مدیریت آبهای رودخانههای فصلی، چشمهها، آبهای زیرزمینی و آبهای جمعآوریشده از نزولات جوی، آب موردنیاز مصارف کشاورزی و شرب شهروندان را با ایجاد سازههای سنتی تأمین مینمودند. با مرسوم شدن سامانه مدرن آبرسانی، سازههای تاریخی آبی که فرآیند آبرسانی را در استان تشکیل میدادند از مدار بهرهبرداری خارجشدهاند. ازآنجاییکه بخش قابلتوجهی از این سازهها همچنان قابلیت بهرهبرداری دارند در همین راستا این مقاله بهروش توصیفی تحلیلی و با اتکا به برداشتهای صورتگرفته از بازدیدهای میدانی و مصاحبههایی که با صاحبنظران بومی استان یزد انجامشده است، ضمن اشاره به ضعفهای ناشی از سامانههای آبرسانی مدرن، بهضرورت بکارگیری آبرسانی سنتی در کنار سایر راهکارهای ارائهشده (ازجمله ایجاد و تقویت سکونتگاههای شهری جدید، توسعه روشهای بهینه تولید و بهرهبرداری از منابع آب، توسعه روشهای بهینه مصرف آب و ...) پرداخته است. با توجه به پژوهش انجامشده، استفاده از ظرفیتهای سازههای سنتی موجود در سطح استان ازجمله راهکارهای کاربردی و عملیاتی است که میتوان برای مطالعات پدافند غیرعامل سامانه آبرسانی استان یزد متصور شد. نتایج این مقاله، بهرهگیری از سامانه سنتی آبرسانی و تلفیق آن با آبرسانی مدرن شهری را ضرورتی متناسب با مبانی و اصول پدافند غیرعامل دانسته و بهعنوان یکی از راهکارهای مدیریت مناسب تأمین آب شرب شهر یزد مطرح نموده است. البته برای حصول پایداری در تأمین آب شرب این شهر لازم است تا سایر طرحهای پیشنهادی در این مقاله نیز مورد توجه مسئولین محترم استان قرار گیرند.
با توجه به کمبود شدید منابع آبی در ایران، پیشبینی میزان منابع آب از جمله مهمترین بحثهای سیاستگزاری کلان کشور است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی کارایی روش تحلیل طیف تکین در پیشبینی میزان منابع آب زیرزمینی در ایران در مقابل روش سری زمانی خطی ARIMA است. تحلیل طیف تکین روشی است که برای تحلیل سریهای زمانی غیر خطی و نامانا، مناسب است. بههمین منظور از سری زمانی منابع آب از 1362 تا 1394 بهصورت سالانه استفاده و پیشبینیهای کوتاه مدت و میانمدت بهدست آمده از دو مدل با یکدیگر مقایسه شد. با توجه به نتایج ارائه شده روش SSA توانسته عملکرد بهتری در پیشبینیهای کوتاهمدت و میانمدت در مقایسه با مدل ARIMA داشته باشد. بهطوری که از 70 درصد بهبود در پیشبینی یک گام به جلو تا 88 درصد بهبود در پیشبینی 3 گام بهجلو مشاهده میشود.
بالا بودن میزان جامدات محلول (TDS) و جامدات معلق (TSS) در آب معمولترین عوامل گرفتگی قطرهچکانها هستند. آبیاری با آب حاوی EC و TDS بالا نتایج سوئی روی کارایی سیستمهای آبیاری قطرهای دارد، بهخصوص در مناطقی که تبخیر و تعرق سالانه از میزان بارندگی بیشتر است. بالا بودن شوری آب بهعلاوه pH بیشتر از 7 سبب رسوب املاح بهویژه کربنات کلسیم در سیستمهای آبیاری قطرهای میشود. در این تحقیق اثر گیاه کنوکارپوس بر حذف جامدات محلول از محلول آبی مورد بررسی قرار گرفت. بهمنظور بررسی حذف جامدات محلول آزمایشهای ناپیوسته انجام و بازدهی جاذبها در حذف جامدات محلول از محلول آبی تعیین شد. پارامترهای مختلفی ازجمله pH، زمان تماس، جرم جاذب و غلظت اولیه جامدات محلول روی جذب جامدات محلول مورد آزمایش قرار گرفت. pH بهینه برای هر دو جاذب برابر 3 و زمان تعادل برای جاذب نی برابر 10 دقیقه بهدست آمد. بازدهی جذب جاذب با جرم 1/0 گرم 55/93 درصد بهدست آمد. با افزایش غلظت جامدات محلول (83-960 میلیگرم بر لیتر)، بازدهی جذب نی از 9/88 درصد به 5/42 درصد کاهشیافت. در بین ایزوترم های مورد مطالعه، فرآیند جذب از مدل ایزوترم لانگمویر تبعیت کرد. از بین مدلهای سینتیک دادههای آزمایشگاهی با مدل سینتیک لاگرگرن مطابقت بیشتری داشتند.
مصاحبه
میزگرد
پایان نامه برتر
معرفی کتاب
گزارش
اخبار انجمن